بسم‌الله الرحمن الرحیم

«خدایا! چه چیز را گم کرده کسی که تو را یافته؟ و چه دارد کسی که تو را ندارد؟»
(فرازهایی از دعای عرفه امام حسین علیه‌السلام)

نهم ذی‌الحجه، روز عرفه، روزی است آمیخته با اشک و آگاهی، نیایش و نیاز، و آغازی دوباره برای دل‌هایی که در جستجوی حقیقت‌اند. این روز عظیم، در تقویم عاشقان و اهل معرفت، نه فقط یک مناسبت مذهبی، بلکه فرصتی بی‌مانند برای بازگشت به خویشتن، پالایش روح و اتصال ژرف با پروردگار هستی است.

در آستانه این روز نورانی، از ما دعوت شده است که برای لحظاتی از هیاهوی روزمره فاصله بگیریم، دل را از غبار غفلت بشوییم و با دلی خاشع و زبانی لرزان، در خلوت عرفه، به راز و نیاز با خدای مهربان بپردازیم. دعای عرفه، گنجینه‌ای از عرفان شیعی و آئینه‌ای از رابطه بنده با معبود است؛ کتابی از آگاهی، تواضع، شکرگزاری، توبه، عشق و امید.

عرفه، روز شناخت است؛ شناختی که می‌تواند مسیر زندگی انسان را متحول کند. در این روز، سجده‌گاه دل‌ها، دانشگاه بندگی است و دانشجوی هر دل عاشقی، به امید قبولی در آزمون عشق و عبودیت، سر بر آستان محبوب می‌گذارد.

اینجانب، ضمن تبریک و تهنیت این روز شریف به خانواده بزرگ دانشگاه هرمزگان، از درگاه حضرت حق می‌طلبم که قلوب همه ما را از انوار معرفت، بیداری و بندگی لبریز فرماید. امید آن‌که با الهام از روح متعالی عرفه، فضای دانشگاه، بیش از پیش به جایگاهی برای رشد علمی، اخلاقی و معنوی نسل جوان تبدیل شود.

خدایا، ما را در زمره دلدادگان واقعی‌ات قرار ده؛ آنان که در روز عرفه، نه فقط کلمات دعا، بلکه حقیقت آن را می‌چشند.

مجید کریمی- معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه هرمزگان

پایان خبر